- تاب تابی
ذرت بوداده
معنی تاب تابی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بِ / بَ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به تابستان، صیفی. آنچه که مخصوص این فصل باشد: خانه تابستانی. لباس تابستانی. ازض ٌ مصیفه، زمین تابستانی. (منتهی الارب). مکان ٌ مصیف، جای تابستانی. (منتهی الارب). مکان ٌ مصیوف، جای تابستانی. (منتهی الارب)
(اَ ضَ)
لغت نامه دهخدا
پرتوافکن، نورافشاننده:
ای عوض آفتاب روز و شبان تاب تاب
تو بمثل چون عقاب حاسد ملعونت خاد،
منوچهری
ای عوض آفتاب روز و شبان تاب تاب
تو بمثل چون عقاب حاسد ملعونت خاد،
منوچهری
نوعی بازی باشد، رجوع به تاب شود
نخ نخ، رشته رشته:
او مست بود و دست به ریشم دراز کرد
برکند تای تای و پراکند تارتار،
سوزنی،
رجوع به تای شود
او مست بود و دست به ریشم دراز کرد
برکند تای تای و پراکند تارتار،
سوزنی،
رجوع به تای شود
تابستانه
متضاد: زمستانی، صیفی
متضاد: شتوی
متضاد: زمستانی، صیفی
متضاد: شتوی
آبرک، ارجوحه، بادپیچ
نوعی اسباب بازی کودکان از جنس پوست درخت
ذرت بو داده، تاب به زبان کودکان
سخت ادراری، ادراری که بی اختیار بیرون ریزد
گندم برشته